Τρολ

Τρολ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Close Up of Trolls (John Bauer, 1915).

Τρολ ονομάζονται τρομακτικά όντα της Νορβηγικής μυθολογίας που πολλές φορες χαρακτηρίζονται και ως ανθρωποφάγα.Λένε πως ο ήλιος έχει την ιδιότητα να τα πετρώνει και γι'αυτό λένε πως είναι νυχτόβια.

Τα τρολ είναι άσχημα, γιγάντια όντα είτε αρσενικά ή θηλυκά.

Σε ένα ποίημα, ο ποιητής Μπράγκι Μπόντασον συναντά μια γυναίκα-τρολ που τον χαιρετά και λέει σε παλαιότερη νορβηγική γλώσσα:

Troll kalla mik tungl sjötrungnis, auðsug jötuns, élsólar böl, vilsinn völu, vörð náfjarðar, hvélsvelg himins – hvat's troll nema þat?[1]

Με φωνάζουν Τρολ Που δαγκώνω το φεγγάρι, Γίγαντα των ανέμων, Κατάρα των καταιγίδω, Σύντροφο της Σιβύλας, Γριά που τριγυρνά τη νύχτα, Καταπιώνα της φρατζόλας του ουρανού. Τι είναι ένα τρολ, εκτός από αυτά;[2]

Στη Σκανδιναβία υπάρχουν πολλά μέρη που έχουν ονομασίες που συνδέονται με τα τρολ, όπως η Σουηδική πόλη Trollhättan (προφέρεται Τρολατόν) (το καπέλο του τρολ) και το βουνό Τρολκύρκα (Trollkyrka), η εκκλησία του τρολ. Στη Νορβηγία από τα γνωστότερα είναι τα Trollfjorden (φιόρδ του τρολ), Trollheimen, Trollhetta.

Απεικονίσεις τρολ

• 

  Χιουμοριστική πινακίδα στη Νορβηγία προειδοποίησης για συχνή διάβαση τρολ
  
• 

  Τρολ των βουνών, Theodor Kittelsen - Skogtroll, 1906

Πιρανχας

Πιράνχας



Συστηματική ταξινόμηση

Βασίλειο: Ζώα (Animalia)

Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)

Ομοταξία: Ακτινοπτερύγιοι (Actinopterygii)

Τάξη: Χαρακόμορφα (Characiformes)

Οικογένεια: Χαρακίδες (Characidae)

Γένος: Πυγόκεντρος (Pygocentrus)

Είδος: P. nattereri


Διώνυμο
Pygocentrus nattereri[1] (Πυγόκεντρος του Νάτερερ)



Ως Πιράνχας αναφέρονται διάφορα γένη παμφάγων ψαριών που ζουν στα γλυκά νερά της Νότιας Αμερικής και κυρίως του Αμαζονίου. Τα πιράνχας χρησιμεύουν ως τροφή για τις κοινότητες των ιθαγενών στην περιοχή του Αμαζονίου.[2]
 
Ετυμολογία ονομασίας
Η Ελληνική προφορά "πιράνχας" είναι απευθείας (λανθασμένη) απόδοση της ορθογραφίας piranha, που όμως στην πραγματικότητα προφέρεται "πιράνια" ([piˈɾɐ̃ɲɐ]) στην Πορτογαλική γλώσσα, στην οποία το συμφωνικό σύμπλεγμα nh προφέρεται νι όπως στη λέξη νιάτα. Στα ισπανικά το όνομα είναι "piraña" που προφέρεται Πιράνια ([piˈɾaɲa]), ακόμη και στα αγγλικά το h δεν προφέρεται, η αγγλική προφορά είναι Πιράνια (/pɨˈrɑːn(j)ə/, /pɨˈræn(j)ə/, ή Πιράνα (/pɨˈrɑːnə/).

Σύμφωνα με μερικούς, όπου pirá (πιρά) σημαίνει ‘ψάρι’ και añá (ανιά) είναι ένα κακό ιδιοφυΐα[3], συγχωνευμένο με το διάβολο, μια άλλη ερμηνεία που θεωρεί τη λέξη Γουαρανί προέλευσης, το κάνει να προέρχονται από pirá (πιρά) που σημαίνει "ψάρι", και από rai (ράι) που σημαίνει "δόντι" και η σύνθετη λέξη είναι pira'ai (πιρα'άι), δηλαδή «οδοντωτό ψάρι», που ισπανοποιημένο και πορτογαλοιημένο προέρχεται «piraña» ή «piranha» (Πιράνια).[3]
 
Μύθοι-υπερβολές

Η ονομασία πιράνχας έχει αποκτήσει τρομακτική διάσταση, καθώς έχουν καταγραφεί επιθέσεις τους κατά ανθρώπων, όμως στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις αυτές είναι μεμονωμένες. Κατά διαστήματα είχαν διαδοθεί μύθοι σχετικά με πιράνχας ότι καταβροχθίζουν ένα ανθρώπινο σώμα ή κάποιο θηλαστικό μέσα σε δευτερόλεπτα. Αυτοί οι μύθοι αναφέρονται σε ένα συγκεκριμένο γένος αυτού του ψαριού.[4] Ένας ακόμη μύθος αναφέρει ότι έλκονται από το αίμα.[5] Όμως όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν καταρριφθεί ύστερα από σχετικές επιστημονικές έρευνες.[6]

Η ιστορία ενός δράκουλα.

Μια μέρα όπως τις άλλες
σε ένα κάστρο μεγάλο και τρομακτικό 

ζούσε ένας δράκουλας που του άρεσε να τρομάζει κάθε βράδυ τους περαστικούς

όλοι τον φοβόντουσαν ώσπου...

ήρθε μια νύχτα που δεν τρόμαξε κανείς

προσπάθησε μια προσπάθησε δυο αλλά τίποτα

πήγε στον αγαπημένο του ξύλινο φράχτη

στην οδό Γλάρουτ κοντά στο νεκροταφείο

εκεί πάντα του ερχότανε κάποια πολύ τρομαχτική ιδέα

όπως και έγινε

θα μεταμορφωνόταν σε νυχτερίδα και θα ανέβαινε μέχρι το καμπαναριό της εκκλησίας 

γιατί από εκεί ψηλά θα έβλεπε τα πάντα

δηλαδή τους ανθρώπους που θα κυκλοφορούσαν εκείνη την ώρα 

για κακή του τύχη η ώρα πήγε δώδεκα και χτύπησε η καμπάνα

δώδεκα ολόκληρες φορές 

ο καημένος ο βρικόλακας που ήταν νυχτερίδα και κρεμόταν ανάποδα από την άκρη της καμπάνας

από τις ταλαντώσεις και την εκκωφαντική φασαρία

τρόμαξε τόσο πολύ που γέρασε σε μια στιγμή

έτσι γέρος και ανήμπορος

αποσύρθηκε στο μεγάλο του κάστρο

και δεν ξαναβγήκε πια

πέρασε καιρός,

σε όλους έλειπαν τα τρομαχτικά βράδια 

όλοι ήθελαν να ξανά γίνει νέος

έτσι πήγαν σε έναν μάγο και του ζήτησαν

να κάνει τον δράκουλα πάλι νέο

ο μάγος όμως δεν μπορούσε όσο κι αν προσπαθούσε 

και κατά λάθος χωρίς να το θέλει τον έκανε κανονικό άνθρωπο. 

δεν ήταν πια ο δράκουλας που όλοι ήξεραν

έγινε ένας κανονικός γκριζομάλλης άντρας 

σαράντα χρονών

Και από τότε έπιασε δουλειά, παντρεύτηκε,έκανε 3 παιδιά

και μέναν όλοι στο μεγάλο κάστρο

και έζησαν αυτοί καλά και 'μεις καλύτερα.